ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΗΣ ΑΡΧΟΝΤΟΓΛΟΥ & ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΖΙΜΑΣ

Πρέπει να σταθούμε σε δύο σπουδαίους ποδοσφαιριστές ο λόγος για τους: Γιάννη Τζίμα (αριστερά) και Χρυσομάλλη Αρχοντόγλου (δεξιά) και στις δύο φωτογραφίες από το αρχείο του Γιάννη Μαραντέλου. Στην πρώτη φωτογραφία (αριστερά) από την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Περιφέρειας Ν. Θεσσαλονίκης το 1966, ο… παλιός Χρυσομάλλης Αρχοντόγλου, πανηγυρίζει μαζί με τον μικρότερο και πρωτάρη τότε, Γιάννη Τζίμα και δεξιά, τους βλέπουμε για τελευταία φορά και τους δύο μαζί, την περίοδο 1978-’79, στο τέλος της οποίας έκλεισε την καριέρα του ο Γιάννης Τζίμας, σε ηλικία 29 ετών, ενώ την αμέσως επόμενη σαιζόν, 1979-’80, αποχώρησε και ο Λάκης Αρχοντόγλου, σε ηλικία 32 ετών, κλείνοντας δύο δεκαετίες φορώντας μόνο τη φανέλα της Δόξας.

ΛΑΚΗΣ ΑΡΧΟΝΤΟΓΛΟΥ: ΤΟ “ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΙ” ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ

Ο Χρυσομάλλης (Λάκης) Αρχοντόγλου, ήταν ενας από τους παίκτες που, οι φίλοι της Δόξας Άδενδρου… βαρέθηκαν στην κυριολεξία, να τον “βλέπουν” στα γήπεδα. Άρχισε, να παίζει μπάλα, στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’60 και σταμάτησε στο κλείσιμο της δεκαετίας του 1970, εξαιτίας ενός σοβαρού οικογενειακού προβλήματος. Όλα αυτά τα χρόνια δέσποζε με την παρουσία του στον χώρο του κέντρου, αφού ήταν ένα πραγματικό “τρεχαντήρι” που δεν άφηνε σπιθαμή του αγωνιστικού χώρου απάτητη. Δεν ήταν λίγες οι μεγάλες ομάδες, κυρίως στα μέσα της δεκαετίας του ’60, που ενδιαφέρθηκαν για να τον αποκτήσουν και ήταν λάθος των τότε διοικήσεων, που δεν του επέτρεψαν να κάνει το άλμα που δικαιούταν. Παρ’ όλα αυτά ο… Ξομάλης, όπως τον αποκαλούσαν οι παλαιότεροι, συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Δόξα και να είναι ένας από αυτούς που είχε την μεγαλύτερη διάρκεια, αγωνιζόμενος σ’ αυτήν. Εκείνο που τον χαρακτήριζε ήταν οι αστείρευτες φυσικές του δυνάμεις, αφού τα περισσότερα χρόνια, λόγω της δουλειάς του, έπαιζε από Κυριακή σε Κυριακή, ενώ είχε και ένα μειονέκτημα. Δεν έδινε πάσα, ούτε από το δεξί στο… αριστερό του πόδι!!!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: “ΖΩΓΡΑΦΙΖΕ” ΜΕ ΤΟ… ΑΡΙΣΤΕΡΟ!!!

Ο αείμνηστος Γιάννης Τζίμας (1950 – 2010) σύμφωνα με τις πληροφορίες που συγκέντρωσα, άρχισε να “παίζει” μπάλα στην Δόξα από τα 14 χρόνια του, όμως η πρώτη φωτογραφία που τον “βλέπουμε” (αριστερά) είναι τον Ιούνιο του 1966, σε ηλικία 16 ετών. Μετά από 13 χρόνια σημαντικής προσφοράς, μέχρι την άνοιξη του 1979, έπεσαν οι τίτλοι τέλους της καριέρας του στην Δόξα, σε ηλικία 29 ετών, όπως τον “βλέπουμε” (δεύτερη φωτογραφία, δεξιά) στην αρχή της περιόδου 1978-’79. Όλα αυτά τα χρόνια, πρόσφερε τα μέγιστα (ΜΟΝΟ) στην ομάδα του χωριού του, με σημείο αναφοράς το… αριστερό του πόδι. Επειδή τον πρόλαβα και είχα την τύχη να τον δω να αγωνίζεται, δεν θα ξεχάσω ποτέ τα φαρμακερά και ευθύβολα (μολυβιές) σουτ – σήματα κατατεθέντα, ενώ ξεχώριζε τόσο για το ήθος του, όσο και για την ευγένεια και το χιούμορ του. Κατέκτησε δύο τίτλους με την Δόξα, τον πρώτο το 1966, στον β’ όμιλο του πρωταθλήματος της Περιφέρειας Ν. Θεσσαλονίκης και τον δεύτερο… και αήττητο, στο πρωτάθλημα του α’ ομίλου της “ενιαίας” Γ’ κατηγορίας, την περίοδο 1974-’75. Αξίζει να πούμε ότι όλη η οικογένεια Τζίμα έπαιξε ποδόσφαιρο στην Δόξα, αρχής γενομένης, από τον παππού Τάκη Τζίμα, στον γιό Γιάννη, μέχρι και τον εγγονό Δημήτρη Τζίμα, τον οποίο περιμένουμε να ξαναφορέσει την φανέλα της!